In het weekend van 13 en 14 mei ben ik weer op trip geweest.
Dit keer ging de reis naar Galibi en Frans Guyana.
Zaterdag ochtend vertrok de bus vanuit Paramaribo richting
het oosten naar Albina. We moesten een aantal uur reizen om vanuit daar verder
te kunnen reizen naar Frans Gyuana. Onderweg zijn we gestopt bij een monument
waar slachtoffers lagen begraven van een aanval. Ik ken het verhaal niet heel
goed, maar dit is wat ik weet. Er kwam een groep soldaten bij een inheems dorp
aan. Ze waren opzoek naar verdachte mens(en) en vroegen of de mensen uit het
dorp wisten waar ze waren. Hier konden de dorp bewoners echter geen antwoord
opgeven. De soldaten hadden daarop iedereen in het gehele dorp neergeschoten.
Als herdenking aan de slachtoffers is het monument gemaakt. Elk blok staat voor
een familie.
Aangekomen bij albina gingen we met de boot verder naar
Frans Guyana. In Frans Guyana hadden we twee uur de tijd om te kijken. Frans
Guyana is weer heel anders dan Suriname en de Franse invloed zie je daar veel
terug. Iedereen praat Frans, franse kenteken platen en iedereen rijd aan de
rechter kant van de weg. Allereerst gingen we een markt bezoeken en op een
terrasje wat drinken. Daarna zijn we nog gaan een oude zwaar bewaakte
gevangenis bekijken. Hier werden vroeger alle zware criminelen uit onder andere
Frankrijk opgesloten.
Vanaf Frans Guyana gingen we met de boot verder naar Galibi.
Door het ruige water spetterde er constant water in de boot en op mij. Ook al
had ik een regenjas aan, na de boottocht van anderhalf uur was ik helemaal
doorweekt.
In Galibi verbleven wij bij een inheems dorp. In de middag
hadden we de tijd op even te zwemmen, onze spullen uit te pakken, de dorps
papegaai te bewonderen en te volleyballen met de inwoners van het dorp.
In de avond gingen we met de boot naar een ander strand om
daar op schildpadden tocht te gaan. In de avond komen daar vaak schildpadden om
eieren te leggen. Hier zagen we een soepschildpad (green turtle) en een
leaderschildpad (de allergrootste schildpad soort die er bestaat). De schildpad
die wij zagen was ongeveer 1,80 meter lang. Daarnaast hadden wij ook nog heel
erg geluk. Net toen wij op het strand waren kwamen er een paar eieren uit. We
hebben deze pasgeboren schildpadjes toen naar de zee zien lopen.
In de avond hadden we met zijn allen nog een kampvuur.
De volgende ochtend gingen we een wandeling maken door het
dorp. Het was erg leuk om een inheems dorp te zien, en te kijken hoe ze daar
leven. Het is alsof je heel wat jaren terug gaat in de tijd en bijna alles gaat
met de hand en wordt zelfgemaakt. Daarnaast waren er vooral kleine houten
hutjes wat hun huizen waren. Om een inkomen te krijgen maakte een aantal
vrouwen daar ook sieraden. Ook ik kon het niet laten om een paar mooie
armbanden mee te nemen.
Hierna gingen we weer terug richting Paramaribo. Helaas
moesten we toen weer met de boot terug en was ik voor de tweede keer doorweekt
door het water. Wel zijn we weer goed terug gekomen!
